1. Nikt nie jest doskonały i nie musi być.
Przestań jedynie to powtarzać, a zacznij tak myśleć i z tej perspektywy patrzeć na porażki. Wyobraź sobie, że potknięcie dotyczy osoby, którą kochasz, szalejesz za nią. Czy nie puszczasz tego od razu w niepamięć, szukając setek usprawiedliwień? Dlaczego więc nie podchodzimy w ten sposób do siebie samego?
Warning: Oczywiście nie chodzi o zupełnie bezkrytyczny stosunek do siebie ani bagatelizowanie popełnianych przez siebie złych czynów czy krzywdzenia innych! Samokrytyka jest niezbędna do rozwoju, ale przykładana do naszych czynów i cech w zrównoważonej mierze.
2. Przestań być swoim najgorszym wrogiem.
Mamy prawo do błędów. Nie myli się tylko ten, kto nic nie robi. Taka jest prawda. Najlepszym wyjściem dla naszego zdrowia emocjonalnego jest pogodzenie się z tym, że czasem coś się nam nie uda. Co więcej, ludzie, którzy z dystansem podchodzą do siebie, są bardziej cenni w towarzystwie, ponieważ kto umie z właściwej perspektywy spojrzeć na siebie, będzie także potrafił ujrzeć w ten sposób potknięcia i gafy innych.
![]() |
Fot.Pixabay |
3. Twoje wady czynią Cię niepowtarzalnym
Jesteś oryginałem ze swoim zestawem cech- tych dobrych i tych nie najlepszych. Pracuj, by wyeliminować przywary, złe nawyki, negatywne myślenie itp, ale od czasu do czasu licz się z wpadką. Nie jestem osobą, która popiera przekonanie, że nie warto pracować nad swoimi wadami charakteru, szczególnie jeżeli krzywdzą innych. Jednakże takie cechy jak nieśmiałość wcale wadami nie są. Można uznać za nie porywczość prowadzącą do agresji lecz sama impulsywność nie musi być przywarą. Z pewnością wiecie, co mam na myśli.
Jaki macie stosunek do swoich wad?
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz